Mia Skogster seminar

Agnes B. · Wysłany: Pon 19:36, 16 Mar 2009 Temat postu:

I po seminarium Smile

Było to moje drugie seminarium tego typu i pierwsze z psem. I mimo że nic nowego w kwestii Szopa się nie dowiedziałam, o czym za chwilę, po namyśle - podobało mi się! Nawet bardzo!

Mia okazała się bardzo miłą, wesołą i charyzmatyczną osobą. W kilka chwil potrafiła zbudować swoistą więź z przewodnikiem i jego psem na placu. Nie odkryłam Ameryki na tym semi, ale świeże spojrzenie na problem kogoś z boku jest nieoceniony i bardo potrzebny w pracy z psem.

Seminarium rozpoczęło się wykładem teoretycznym, na którym się nie zmieściłam <_< Liczę na nagranie, nie ukrywam, że jestem go ciekawa. Może to i lepiej, bo zabrałabym miejsce komuś kto byłby w stanie słuchać. Ja pierwszego dnia nie wiedziałam jak mam na imię. Tylko ludzie, którzy ze mną byli tego dnia przed wyjściem z Szopem na środek, wiedzieli w jakim jestem stanie :oczami: Potem poszło już z górki.

Na seminarium pojechałam z odwiecznym problemem - aportem. Szop nie chciał i nie chce aportować. Nie lubi, blokuje się, najlepiej zjadłaby wszystkie koziołki by nie mieć tego typu problemu. Smaczku problemowi dodaje totalny bark popędu łupu. Niektórzy wiedzą, jak długo już buduję podstawy, samo trzymanie koziołka. I jest lepiej. Szop już trzyma koziołek, słabo bo słabo, ale trzyma, chodzi z nim, przybiega na do mnie. Pierwszego dnia wiele czynników spowodowało, że wyglądało to wszystko jak wyglądało. Wywieźli Szopa daleko, po czym wyciągnęli w jakimś dziwnym miejscu, gdzie patrzyło na nią 80 par oczu, dwie osoby gadały ze mną, ja byłam kłębkiem zdenerwowania i stresu, a na domiar złego namawiali by zrobiła coś za czym wybitnie nie przepada - aportowała :zdziwko: Szop koziołek trzymał dzielnie w paszczy, gdy była taka potrzeba, jednak gdy poproszoną ją o przebiegnięcie z nim dużą odległość, Szop ją spokojnie przetruchtał, w sposób znany mi jako "jestem niewidzialna, nikt mnie nie zobaczy, gdy tak zrobię". Mia w kwestii Szopowego aportu powiedziała to co już wiemy i kazała ćwiczyć dokładnie tak jak już ćwiczymy, pokazać Szopowi, że na świecie nie ma nic fajniejszego niż ten drewniany koziołek. Oprócz jednego małego szczegółu. I to jest dowód na to, że rzeczy proste są najtrudniejsze. Za wzięcie koziołka dać ogromną nagrodę. Niby proste, niby oczywiste, a jednak. Zamiast dzielić obiad na 4-5 trzymań koziołka, dać cały obiad za jedno wzięcie koziołka!

Z pierwszego dnia miałam bardzo mieszane uczucia. Sukcesem naszego pierwszego dnia był fakt, że Szop nie poszła przywitać się z wszystkimi ludźmi podczas jej chwil wolnych, kiedy omawiane były kolejne aspekty naszego problemu. Kiedyś to byłoby nie do pomyślenia by tak spokojnie siedziała/leżała obok mnie, gdy wokół było tylu potencjalnych miziaczy i ofiar do wycałowania. Po drugie - mimo wszystko to o czym pisałam, wzięła koziołek do ryja i dzielnie trzymała. To że powoli biegła, że nie chciała podjąć z ziemi było wynikiem tego, że dopiero bardzo niedawno zaczęłyśmy to ćwiczyć poza czterema ścianami, baaardzo by mnie zaskoczyła, gdyby to zrobiła, jednak zaryzykowałam... Aczkolwiek samego podejmowania z ziemi robić nie powinnam na tym semi mimo wszystko :zawstydzony:

Drugi dzień zaś sprawił, że do teraz chodzę dumna jak paw :hyhy: Dziecko zatrybiło po co przyjechało. Zaskoczyło, włączyło się. Zrobiłyśmy tylko dwa trzymania koziołka, za które dostała ogromny kawałek parówki, co tylko ją jeszcze bardziej zmotywowało. Z racji tego, że więcej aportu ćwiczyć z Szopem nie można, chciałam pokazać Mii nasze chodzenie przy nodze i przywołanie. I potem prawie płakałam ze szczęścia :zawstydzony: Szop poszła jak burza. Nieważne, że nowe miejsce, nieważne że tyle ludzi, nieważne, że zmęczona. Zaprezentowała chodzenie przy nodze najlepiej jak umiała (oj mam nadzieję, że ktoś to nagrał), szybki zwrot przez lewe ramię i natychmiastowe wejście w kontakt :orany: Następnie przywołanie. Szybkie zawarowanie, które jak mi doniesiono, spodobało się publiczności i przybiegnięcie do mnie w pełnym galopie. Rzeczy z pozoru proste i zwyczajne, są dla mnie tak ogromną radością, że słów mi brak. Kiedyś w każdym nowym miejscu samo chodzenie przy nodze musiałyśmy zaczynać uczyć od początku. Jeden kroczek, dwa kroczki itd. Wczoraj przeżyłam bardzo pozytywne zaskoczenie. Dziecko mi się odblokowało. Dało mi to wiarę, że z aportem też kiedyś nadejdzie podobna chwila Very Happy

Słowa Mii, że Szop bardzo łądnie wygląda w pracy, tylko ogromnie szkoda, że nie ma popędu łupu, były kropką nad i.

Na tym seminarium Mia miała ciężkie życie, jak napisała pewna mądra głowa na innym forum Wink

Z małymi wyjątkami musiała pracować z psami o baaardzo słabych lub średnich popędach. Przyznaję, że nie siedziałam wytrwale i nie oglądałam pracy z każdym psem. Prowadząca podkreślała, że najważniejsze jest motywowanie psa, timing, nagradzanie. Po każdej korekcie następowała natychmiastowa nagroda. Głównie pozytywy, gdy trzeba - korekta. Czyli sensownie, normalnie, bez skrajności w żadną ze stron, to co lubię Very Happy

Agata · Wysłany: Pon 19:46, 16 Mar 2009 Temat postu:

Super relacja Smile

Gratuluję odblokowania się Szopa, od zawsze za Was trzymam kciuki i wiem, że daleko zajdziecie Very Happy

Talent Scout · Wysłany: Wto 10:51, 17 Mar 2009 Temat postu:

Hmm, ja bym się nie zgodziła. Też byłam na tym seminarium. Wykład, który ominęłaś był bardzo ciekawy - Mia pokazała jak szkoli swoje psy. Robi to w większości pozytywnie.
Natomiast przeraziło mnie to, co zaczęła polecać innym, znacznie mniej doswiadczonym przewodnikom - już nie tylko awersję, ale wręcz tortury. Psu w kolczatce, który był okropnie zestresowany, ciągle CS'ował, kazała załozyć obroże elektryczną. Gdy mówiła o aporcie siłowym, przyznała, że jest to metoda niehumanitarna, ale "najlepsza jesli sie chce osiągnąć najwyższą liczbę punktów" - czyli nie liczy sie pies, tylko punkty. Moim zdaniem jest świetna jesli chodzi o szkolenie własnych psów - twardzych psychicznie, szkolonych od szczeniaka, ale kiepska, jeśli chodzi o behawior psów ogólnie.

Agnieszka ZQ · Wysłany: Wto 11:12, 17 Mar 2009 Temat postu:

Aga, rewelacyjna relacja Very Happy

Szopowa tylko przedłuża moment kulminacyjny co do tego aportu - przeciez musi dbać o Twoje serce :hyhy:

Agnes B. · Wysłany: Wto 11:59, 17 Mar 2009 Temat postu:

Talent Scout nie napisałam nigdzie, że wykład był nudny, beznadziejny etc. Napisałam wręcz przeciwnie, że bardzo się uciesze, gdy będzie z niego nagranie, bo chciałabym go zobaczyć/usłyszeć. Ja po pierwsze nie zmieściłam się w salce, gdzie trwał wykład, po drugie tak czy inaczej nie byłabym w stanie wynieść z wykładu czegokolwiek, tak byłam zestresowana Wink

Co do baucerona i oe. Pies bardzo mi się podobał. Długie ćwiczenie samego z pozoru monotonnego trzymania aportu by nie podgryzał nic a nic nie wpłynęły na jego zapał. Na początku bardzo chętnie brał aport i był bardzo nań nakręcony, w trakcie ćwiczeń nic się nie zmieniło i na sam koniec zapał nie zmalał. Kontrowersyjna oe. Hmmm. W tym wypadku oe dawała mniejszą korektą niż napinanie kolczatki. Była też bardziej czytelna dla psa. I dokładniejsza. Nie wiem czy zwróciłaś uwagę, ale impuls padał dokładnie w momencie podgryzania. A z kolczatką bywało różnie Wink

Po paru powtórkach z oe pies wyraźnie mniej podgryzał. I żeby było jasne, impuls był minimalny, co Mia podkreślała. Ustawiała impuls trzymając oe tak, że odczuwała impuls. Podała dokładną jego wartość, nie pamiętam dokładnie, ale było to mrowienie, a nie sieknięcie psa prądem. Zanim bauceronowi założono oe, Mia wyraźnie zapytała czy pies zna oe - odpowiedź właścicielki pozytywna. Zapytała jak na nią reaguje i do czego była używana. Odpowiedź właścicielki pozytywna. Pies zareagował na oe pozytywnie. Mia nie miała oe, oe była prywatną obrożą właścicielki psa. Ja nie wiem co tutaj roztrząsać.

Agnes B. · Wysłany: Wto 12:07, 17 Mar 2009 Temat postu:

Agnieszka ZQ · Wysłany: Wto 13:00, 17 Mar 2009 Temat postu:

w ostateczności a i owszem - w końcu kto będzie kroić parówy :rotfl:

Elka · Wysłany: Wto 13:19, 17 Mar 2009 Temat postu:

Dzięki za relację! Jakby gdzieś były filmiki to podajcie proszę linki. Smile

Talent Scout · Wysłany: Wto 14:43, 17 Mar 2009 Temat postu:

Agata · Wysłany: Wto 14:52, 17 Mar 2009 Temat postu:

Co to jest aport siłowy? :zawstydzony:

Agnes B. · Wysłany: Wto 15:25, 17 Mar 2009 Temat postu:

Ostatnią rzeczą o jaką można posądzić Mię jest przemoc w szkoleniu... Ona cały czas powtarzała, jak ważna jest motywacja. Po każdej korekcie, następowała nagroda. Nie widziałam żadnego psa, któremu na placu działaby się krzywda!

Ja zaś uważam, z całym szacunkiem, że masz słuch lekko wybiórczy Wink

I dziwi mnie, że z całego psa zapamiętałaś ogon pod brzuchem, który notabene nie był oznaką strachu, a ogromnego skupienia w oczekiwaniu na komendę w marszu. Przewodniczka psa dokładnie opisała Mii w czym tkwi problem i Mia pracowała z nią nad jego rozluźnieniem podczas chodzenia przy nodze na długich prostych. Pies tak bardzo skupia się na długich prostych w oczekiwaniu na komendę w marszu i piłkę w nagrodę, że cały się napina. Roześmiana morda i gotowość na każde skinienie tego psa już Ci umknęła Wink

Kolczatka i oe? Założone miał a i owszem. Ale to nie Mia mu je założyła, tak gwoli ścisłości, a na placu używana była na początku wyłącznie korekta kolczatką. Oe nie została użyta! Znam tę parę bardzo dobrze. Whisky i przerażony zestresowany maliniaczek to dwie przeciwności nie pasujące do siebie Wink

Poczekam na nagranie z seminarium i zacytuję dokładnie słowa Mii, bo jak dobrze napisałaś jest to fragment jej wypowiedzi, ominęłaś jakże ważne słowa, w których wyraziła, że nie lubi aportu siłowego, który pokrótce opisała (a który jak wcześniej napisałam jest "pierwotną" jego wersją, teraz aport siłowy wygląda zgoła inaczej, bauceron nie miał wprowadzonego aportu siłowego, który opisywała Mia) i nigdy więcej go nie użyje w takiej formie! Że są zawodnicy, którzy tą metodą uczą swoje psy i mają oni osiągnięcia, ale trzeba wiedzieć jak, ona zaś NIE CHCE tak uczyć, to zaś świadczy, że punkty bynajmniej nie są dla niej najważniejsze Wink

Ja uważam, że dobrze użyta awersja w połączeniu z wysoką motywacją daje czysty obraz psu, czego od niego oczekujemy.

Talent Scout · Wysłany: Wto 15:48, 17 Mar 2009 Temat postu:

A Ty czytasz wybiórczo Wink

Mia swoje psy szkoli fajnie (widać efekty na ringach Smile

). Podoba mi się jak nakręca psy na zabawę, jak je motywuje. Ale zalecanie niedoswiadczonym przwodnikom awersji, to jak dawanie dziecku strzelby do zabawy. Wiadomo, że beda jej nadużywać. To co niektórym zalecała absolutnie kłóci się z podstawami psychologii uczenia się.
Awersja bardzo czesto powoduje skutki uboczne. Znam zbyt wiele psów z problemami behawioralnymi, spowodowanymi szkoleniem awersyjnym.

Agnieszka ZQ · Wysłany: Wto 16:05, 17 Mar 2009 Temat postu:

Agnes B. · Wysłany: Wto 16:18, 17 Mar 2009 Temat postu: